در سال 2013، نتایج یک مطالعه منتشر شده در BMJ نشان داد که برخی از میوه ها، انگور فرنگی سفید نه آب میوه ها، ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در بزرگسالان کاهش دهند.
در طول این مطالعه که شامل 187382 شرکت کننده بود و 22 سال به طول انجامید، 6.5 درصد از شرکت کنندگان به دیابت مبتلا شدند.
با این حال، کسانی که سه وعده در هفته زغال اخته، انگور، کشمش، سیب یا گلابی مصرف می کردند، در مقایسه با کسانی که این کار را نمی کردند، 7 درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 بودند.
سطح نسبتاً بالای قند موجود در انگور باعث می شود برخی افراد بپرسند که آیا خوردن آن برای افراد مبتلا به دیابت بی خطر است یا خیر.
انجمن دیابت آمریکا افراد را به مصرف انگور و سایر میوه ها تشویق می کند تا زمانی که مقدار کربوهیدرات به عنوان بخشی از برنامه غذایی آنها در نظر گرفته شود.
ویتامینها، مواد معدنی و فیبر موجود در انگور، آنها را راهی سالم برای ارضاء دندان شیرین میکند. انگور حاوی آنتی اکسیدان های لوتئین و زآگزانتین است که می تواند به حفظ سلامت چشم کمک کند.
تصور می شود که آنها مولکول های ناپایدار معروف به رادیکال های آزاد را خنثی می کنند. به این ترتیب، آنها ممکن است استرس اکسیداتیو و آسیب به شبکیه را کاهش دهند و به جلوگیری از آب مروارید و سایر شرایط کمک کنند.
آزمایشهای آزمایشگاهی نشان دادهاند که رسوراترول ممکن است در برابر مشکلات چشمی مختلف، از جمله دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن، گلوکوم، آب مروارید و غیره محافظت کند.
با این حال، منبع قابل اعتماد نامشخص است که دقیقا چگونه کار می کند، و چگونه ممکن است برای انسان مفید باشد. آکنه نتایج یک مطالعه آزمایشگاهی منتشر شده در ژورنال ادعا میکند.
که رسوراترول میتواند به درمان آکنه با منبع معتبر کمک کند، به خصوص اگر با بنزوئیل پراکسید به عنوان یک درمان موضعی استفاده شود. انگور همچنین حاوی ویتامین های B و A است و محتوای آب بالایی دارد. یک فنجان انگور حاوی بیش از 121 گرم آب است.
آنها همچنین سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند لوتئین و زآگزانتین هستند. پوست انگور قرمز حاوی رسوراترول فیتوشیمیایی است که به نظر می رسد در برابر چندین بیماری و شرایط مزمن محافظت می کند.
فلاونوئیدهای میریستین و کوئرستین نیز در انگور یافت می شوند. اینها به بدن کمک می کنند تا با تشکیل رادیکال های آزاد مضر مقابله کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.